بررسی کیفیت زندگی کاری و ارتباط آن با عملکرد شغلی در کارکنان مراکز بهداشتی درمانی

مراکز بهداشتی و درمانی از مهم ترین سازمان هایی هستند که با ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به مردم نقش مهمی در تامین سلامتی افراد جامعه بر عهده دارند. لذا توجه به کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی شاغلین این مراکز دارای اهمیت می باشد. مطالعه حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی کاری، عملکرد شغلی و بررسی رابطه آن ها با عوامل دموگرافیک و زمینه ای انجام گرفت.
این مطالعه به صورت مقطعی روی 136 نفر از شاغلین مراکز بهداشتی درمانی و خانه بهداشت های شهرستان اسلام آباد غرب انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها شامل سه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون آنالیز شدند.
میانگین و انحراف معیار سنی شاغلین موردبررسی 36/42 (8) سال بود. بیشتر افراد شرکت کننده در مطالعه زن و متاهل بودند. میانگین و انحراف معیار امتیاز کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی به ترتیب 76/91 (13/25) و 52/5(9) بود. میان کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی رابطه معنی دار یافت شد (0/001 = p-value). کیفیت زندگی کاری با سطح تحصیلات و عملکرد شغلی با جنسیت و سطح تحصیلات رابطه معنی دار داشتند (0/05 > p-value).
کیفیت زندگی کاری کارکنان متوسط به پایین و عملکرد شغلی متوسط به بالا می باشد. راهکارهایی چون افزایش حقوق، تشویق کارکنان به ادامه تحصیل و فراهم آوردن کلاس های بازآموزی مرتبط با شغل می توانند در بهبود وضعیت موجود موثر باشند.