آثار مرگ اندیشی در قرآن و سخنان امام علی (ع)

در تعالیم دینی، مرگ همزاد و هم نفس آدمی است. مرگ و زندگی هر دو آفریده خداوند و ابزاری برای آزمون کردار آدمی هستند. قرآن مرگ اندیشی را زمینه ای برای درک عظمت و قدرت خداوندو زمینه ساز سعادت جاوید می داند. سلوک و گفتار امام علی(ع) که نمونه بارز یک انسان مرگ اندیش است، با رویکرد تربیتی شایان توجه است. در این پژوهش ضمن بازخوانی مفهوم مرگ، آثار مرگ اندیشی با عناوین غفلت زدایی و آگاهی بخشی، تنظیم دنیا دوستی، مدیریت زمان و...مطرح می شود که حاصل آن دست یابی به نتایجی چون معنا بخشی به زندگی انسان، تزریق عنصر حرکت به آن، قدر نهادن فرصت زندگی، افزایش صبر و بردباری در برابر ناملایمات، التزام به هنجارهای اخلاقی، کاهش جرایم و فساد، و وجود رابطه متقابل میان یاد مرگ و آثار آن است.