تاثیر منابع مختلف کربنی (ملاس و شیره ضایعات خرما) بر کیفیت آب، عملکرد رشد و ترکیبات بدن میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در سیستم بایوفلاک
در پژوهش حاضر اثر شیره ضایعات خرما (Phoenix dactylifera) و ملاس بر پرورش میگوی سفید غربی (vannamei Litopenaeus) به روش تکنولوژی بایوفلاک بررسی گردید. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما + جیره با پروتئین 25% (P25)، بایوفلاک ملاس+ جیره با پروتئین 25% (M25)، بایوفلاک خرما + جیره با پروتئین 15% (P15) و بایوفلاک ملاس + جیره با پروتئین 15% (M15) و یک تیمار شاهد (38% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (33/0 ±37/5 گرم) به طور تصادفی در 15 تانک 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیره سازی گردید. بالاترین عملکرد فاکتورهای رشد (افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی بهتر، نرخ رشد، بازماندگی و افزایش بایومس) در تیمار P25 و کمترین آنها در تیمار شاهد تعیین شد. علاوه بر این بیشترین شاخص وزن بدن، بازده غذایی و ضریب رشد ویژه در تیمار P25 و کمترین آن در تیمار M15 به دست آمد. تیمار P15 با 72% سود در مقام نخست سوددهی قرار گرفت. از نتایج تحقیق حاضر می توان دریافت که استفاده از بایوفلاک خرما و جیره ای با پروتئین 15 تا 25 درصد مناسب تر به نظر می رسد و سبب صرفه جویی در مصرف پودر ماهی و کاهش هزینه های تولید می گردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.