ارزیابی تناسب اراضی منطقه هوراند با استفاده از روش نقطه ایده آل برای جو آبی

یکی از بهترین سیاست های کشاورزی، ارزیابی تناسب زمین های قابل کشت و پتانسیل تولید آن ها به منظور پشتیبانی و حمایت از کاربری های فعلی و آتی است؛ بنابراین مدل سازی پتانسیل تولید از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. در این تحقیق از نقطه ایده آل برای مدل سازی تولید جو آبی در بخشی از اراضی شهرستان هوراند استفاده شد. برای این منظور تعدادی از ویژگی های خاک و زمین نما با بررسی منابع انتخاب و میزان وزن آن ها در تولید جو آبی توسط کارشناسان محلی معین گردید. به منظور استنتاج تناسب اراضی برای جو بر اساس نقشه برداری نقطه ایده آل، لایه های نقشه وزن دار شد و به عنوان داده های ورودی به کار گرفته گردید و نهایتا نقشه تناسب اراضی جو به صورت مقیاس پیوسته متغیر از صفر (نامناسب) تا یک (کاملا مناسب) تهیه شد. برای مقایسه نتایج حاصل از کاربرد روش نقطه ایده آل از عملگر ترکیب استفاده شد. نتایج نشان داد که 86/48 درصد از منطقه مورد مطالعه دارای درجه تناسب بین 5/0 تا 6/0 می باشد، بنابراین در منطقه مورد مطالعه مکان های مناسب زیادی برای تولید جو یافت شد. تطابق نقشه کلاس های تناسب اراضی حاصل از نقطه ایده آل با نقشه تولید واقعی بیش از 90% است؛ همچنین ضریب تبیین محاسبه شده از رابطه بین شاخص اراضی محاسبه شده با روش ایده آل 88/0 بوده کهدر سطح احتمال 5 درصد معنی دار است؛ بنابراین نقطه ایده آل نتایج نسبتا دقیقی را حاصل می کند؛ زیرا اثرات ویژگی هایی را که ارزش نزدیک به حداقل و حداکثر از نقطه ایده آل را دارند را به حساب می آورد.