پاسخ های فیزیوبیوشیمیایی و آنزیمی آفتابگردان به تنش خشکی

تنش خشکی یک عامل مخرب جدی به شمار می رود و باعث کاهش رشد و عملکرد آفتابگردان می شود. خشکی سبب ایجاد پاسخ های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در آفتابگردان می گردد. از این رو، بررسی سیستم دفاعی این گیاه جهت تولید ارقام مقاوم حائز اهمیت است. در پژوهش حاضر تغییرات فیزیوبیوشیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در شش لاین آفتابگردان تحت شرایط نرمال و آبیاری 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار ارزیابی شد. به این منظور خصوصیاتی از قبیل محتوای آب نسبی، میزان کلروفیل های a,b، میزان کاروتنوئید و پرولین، پراکسیداسیون لیپیدها و تجمع مالون دی آلدئید، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در بین لاین های مورد مطالعه برای خصوصیات فیزیوبیوشیمیایی و فعالیت آنزیمی تحت شرایط تنش خشکی وجود دارد . لاین های C104 و RHA266 مقاومت خوبی به تنش خشکی نشان دادند. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند در برنامه های به نژادی آفتابگردان جهت تولید ارقام مقاوم به خشکی مفید باشد.