نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه سرمایه روان شناختی با جامعه پذیری سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی- واحد قوچان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سرمایه روان شناختی با جامعه پذیری سازمانی و سرمایه اجتماعی می باشد. روش پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان به تعداد 150 نفر می باشد که حجم نمونه به تعداد 109 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه سرمایه روان شناختی لوتانز (2007)، پرسش نامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) و پرسش نامه جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1994) می باشد. پرسش نامه ها استاندارد بوده و روایی پرسش نامه ها از نوع صوری و محتوایی می باشد. پایایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 72/0، 71/0 و 70/0 برآورد شد. جهت آزمون فرضیات از نرم افزارهای Amos و Spss استفاده گردید. یافته های حاصل از آزمون معادلات ساختاری نشان داد که بین سرمایه روان شناختی و ابعاد آن با جامعه پذیری سازمانی با تاکید بر نقش واسطه ای سرمایه اجتماعی در بین کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، رابطه معناداری وجود دارد، زیرا مقدار t بیشتر از 58/2 می باشد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین ابعاد سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، تاب آوری، امید، خوش بینی) با جامعه پذیری سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (p<0/05). هم چنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (p<0/05).