تاثیر نوع سوخت و سرعت موتور بر قابلیت کاردهی یک موتور اشتعال تراکمی

برای اندازه گیری کیفیت انرژی،‏ مفهومی به عنوان «قابلیت کاردهی» تعریف شده است. در این پژوهش،‏ قابلیت کاردهی یک موتور دیزل با استفاده از مخلوط سوخت های دیزل و بیودیزل (B0،‏ B20،‏ B40 و B100) بررسی می شود. همچنین تاثیر سرعت های 1200،‏ 1600 و 2000 دور بر دقیقه بر تحلیل قانون دوم ترمودینامیک با سوخت های مختلف،‏ واکاوی می گردد. پارامتر های مورد بررسی در این پژوهش،‏ شامل قابلیت کاردهی از طریق انتقال کار و گرما،‏ بازگشت ناپذیری،‏ قابلیت کاردهی کل،‏ قابلیت کاردهی ترمومکانیکی و قابلیت کاردهی سوخت سوخته شده هستند. نتایج این پژوهش نشان می دهد،‏ پارامترهای قابلیت کاردهی برای مخلوط سوخت های دیزل و بیودیزل تا مرحله احتراق زیاد و سپس با شروع مرحله انبساط کاهش می یابد. قابلیت کاردهی کل سوخت B0 به ترتیب 3 /3،‏ 7 و 7 /16 درصد نسبت به سوخت های B20،‏ B40 و B100 افزایش می یابد. بیشترین بازده قانون دوم ترمودینامیک در سرعت2000 دور بر دقیقه بود که برای سوخت های B0،‏ B20،‏ B40 و B100،‏ به ترتیب 5 /44،‏ 38 /46،‏ 89 /47 و 5 /48 درصد است.