ارزیابی عوامل خطر و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در آرایشگران شهر کرمان با استفاده از تکنیک REBA

این مطالعه با هدف ارزیابی عوامل خطر و تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در آرایشگران شهر کرمان با استفاده از روش REBA در سال 1392 انجام گرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. جهت ارزیابی عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی وضعیت کاری تعداد200 آرایشگر زن و مرد شهر کرمان بصورت سرشماری و با استفاده از روش REBA مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز برای تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوری و به نرم افزار SPSS16 منتقل و با آزمونهای آماری تی مستقل، رگرسیون لجستیک، آزمون کای اسکور و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر مشاهده گردید. میزان شیوع در مردان 70/4درصد و در زنان 52/7درصد بود. همچنین پس از کمر، گردن با 47/9درصد در مردان و 52/2درصد در زنان و زانوها با 60/6 درصد در مردان و 33/3درصد در زنان و مچ پاها با 52/2 درصد در مردان و 33/3درصد در زنان به ترتیب مقادیر بعدی شیوع را به خود اختصاص دادند. در کل 34درصد در سطح ریسک پایین، 57درصد در سطح ریسک متوسط و 9درصد در سطح ریسک بالا قرار داشتند.
نتایج مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی نواحی کمر، گردن و پاها در افراد مورد مطالعه نسبتا زیاد بوده و وضعیت های کاری آنها نیاز به اصلاح دارد. بنابراین اصلاح ایستگاه های کار از طریق مداخلات ارگونومیکی، ارتقاء سطح آگاهی آرایشگران در خصوص عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی و روش های صحیح انجام کار ضروری است.