تاثیر مراحل رشد فنولوژیکی و خاک بر کیفیت علوفه شمح بیابانی (Ochradenus ochradeni) (مطالعه موردی: ابرکوه- استان یزد)

تولید علوفه با کیفیت از گیاهان شورزیست از اهداف اصلی زراعت در بوم زیست های تحت تنش شوری می باشد. شمح بیابانی، Ochradenus ochradeni)) قادر به رشد در خاک های غیرشور- غیرسدیمی تا شور- سدیمی می باشد. برای تعیین کیفیت این گونه در سه دوره رویشی، زایشی و خواب در دو منطقه حسین آباد و بداف در سه تکرار برداشت گردید. در هر یک از فصول صفات کیفی علوفه به روش NIR تعیین شد. نتایج نشان می دهد به طور متوسط در سه دوره، قابلیت هضم ماده خشک (DMD) برابر84/48 درصد، پروتئین خام (CP) برابر 33/10درصد، دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) برابر 4/47 درصد، دیواره سلولی با سلولز (NDF) برابر 68 درصد، کل ماده قابل هضم (TDN) برابر 85/41، انرژی قابل هضم (DE) و انرژی متابولیسمی (ME ) به ترتیب برابر 37/ 15و 3/6 مگاژول بر کیلوگرم علوفه خشک است. اثر متقابل فصل و منطقه بر کلیه صفات کیفی به غیر از دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز، انرژی قابل هضم و کل ماده قابل هضم معنی دار بود. مقدار قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدرات محلول در آب و انرژی متابولیسمی در مرحله بذردهی به طور معنی داری بیشتر از سایر مراحل رشد بود. نتایج این مطالعه نشان داد که خصوصیات شیمیایی خاک منطقه تاثیر معنی داری بر روی کیفیت علوفه گونه مورد نظر نداشت. با توجه به اینکه شمح بیابانی کیفیت علوفه مناسبی نسبت به برخی گونه های همراه خود و همچنین با توجه به حد بحرانی فاکتورهای کیفی علوفه دارد بنابراین با اجرای مدیریت صحیح و اصولی مرتع می توان استفاده مناسبی از این گونه حیات بخش برای تغذیه دام و غنی شدن پوشش گیاهی به عمل آورد.