اثر کم آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ هایلوبیاچیتی در شهرکرد

با توجه به محدودیت منابع آبی در کشور و همچنین جایگاه ویژه لوبیاچیتی در ایران، بررسی خصوصیات گیاه لوبیاتحت تاثیر کمبود آب از اهمیت خاصی برخوردار است. به همین دلیل آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، جهت بررسی تاثیرکم آبیاری (سه رژیم آبیاری شامل تامین 100، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه، به عنوان فاکتور اصلی) بر ژنوتیپ های لوبیاچیتی (پنج ژنوتیپ لوبیاچیتی شامل تیلور، صدری، C.O.S.16، KS21193 (کوشا 193)، KS21486، به عنوان فاکتور فرعی) در دانشگاه شهرکرد اجرا شد. نتایج نشان داد اثر کم آبیاری برتعداد و وزن دانه، تعداد غلاف بارور، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در رژیم آبیاری تامین 100 و 80 درصد نیاز آبی، از ژنوتیپ C.O.S.16به دست آمد (به ترتیب6/594 و 2/289 گرم در متر مربع)، در حالی که این ژنوتیپ در شرایط تامین 60 درصد نیاز آبی، موفق به تولید دانه نشد و در این سطح آبیاری ژنوتیپ KS21486 بیشترین عملکرد دانه (5/109 گرم در متر مربع) را به خود اختصاص داد. همچنین نتایج نشان داد از دو جزء اصلی عملکرد دانه (تعداد دانه، وزن دانه) تعداد دانه حساسیت بالاتری به کمبود آب دارد و در اثر کاهش میزان آب آبیاری با شدت بیشتری نسبت به وزن دانه کاهش می یابد. در اثر کاهش میزان آب، عملکرد دانه نسبت به عملکرد بیولوژیک با شدت بیشتری کاهش یافت و به تبع آن شاخص برداشت ژنوتیپ های مورد بررسی نیز کمتر شد. آزمایش حاضرنشان داد در شرایط آبیاری بهینه و نسبتا مناسب، ژنوتیپ C.O.S.16 و در شرایط کمبود آب شدید،ژنوتیپ KS21486 عملکرد بیشتری تولید کردند.