امکان سنجی کاربرد علف کش سیکلوکسیدیم به منظور کنترل علف های هرز در ذرت (Zea mayze)

به منظور بررسی امکان کنترل شیمیایی علف های هرز در ذرت متحمل به علف کش سیکلوکسیدیم، آزمایشی در سال زراعی 93 و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های رایج در ذرت (نیکوسولفورون (Nicosulfuron)، فورام سولفورون (Foramsulfuron) ارادیکان (Eradicane) و توفودی + ام سی پی آ(2، 4-D+ MCPA)) در دزهای توصیه شده و همچنین تیمارهای مربوط به کاربرد علف کش سیکلوکسیدیم همراه با علف کش دایکامبا + تریتوسولفورن در دز توصیه شده و کاهش یافته و به صورت کاربرد خرد شده و کامل بودند. براساس نتایج آزمایش تیمارهای کاربرد علف کش سیکلوکسیدیم در مقادیر بیش از 150 گرم ماده موثره در هکتار به همراه کاربرد علف کش مخلوط دایکمبا + تریتوسولفورون کارایی بهتری نسبت به سایر تیمارهای کاربرد علف کش داشتند. به طوری که بهترین تیمار از لحاظ کنترل علف های هرز مربوط به کاربرد علف کش سیکلوکسیدیم به مقدار 150 و 300 گرم ماده موثره در هکتار در مرحله 3 تا 4 برگی ذرت + کاربرد علف کش مخلوط دایکمبا + تریتوسولفورون به ترتیب به مقدار 100 و 50 گرم ماده موثره در هکتار در مرحله 5 تا 6 برگی ذرت بود که به طور متوسط منجر به کاهش حدود 85 درصدی تراکم و زیست توده علف های هرز شد و ضعیف ترین تیمار مربوط به تیمار کاربرد علف کش ارادیکان به مقدار 1/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار به صورت پیش رویشی + کاربرد علف کش توفوردی + ام سی پی ای به مقدار 1012 گرم ماده موثره در هکتار در مرحله 6 - 5 برگی ذرت بود که کارایی آن در کنترل علف های هرز حدود 55 درصد بود. در بررسی نتایج حاصل از تاثیر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد دانه و زیست توده ذرت نیز بالاترین و کمترین عملکرد بدون اختلاف معنی داری با سایر تیمارهای کاربرد علف کش، به ترتیب در تیمارهای مذکور حاصل شد. براساس نتایج این آزمایش کاربرد علف کش سیکلوکسیدیم به همراه علف کش مخلوط دایکمبا + تریتوسولفورون در ذرت متحمل به آن به خصوص از منظر مدیریت پایدار علف های هرز و به ویژه مدیریت بانک بذر علف های هرز و مخاطرات زیست میحطی کنترل شیمیایی علف های هرز پیشنهاد می شود.