نسبت سنجی شهر و دیپلماسی در عصر جهانی شدن

ارتباطات و اطلاعات جهانی سبب گردیده است تا پدیدها و روابط پیرامونی آنها با یکدیگر تغییر و تحولی بنیادین را بر خویش ببینند. آنچنان که فرآیند «جهانی شدن» به عنوان بستری فراگیر و باویژگی هایی چون ظهور «دهکده الکترونیک جهانی»، «انقلاب اطلاعات»، «گسترش آگاهی جهانی»، «ارتقاء خودآگاهی جمعی بشری» و «پایان جغرافیا و آغاز عصر سیبرنیتیک» توان آن را دارد که بر اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... تاثیر نهد.
«شهر»ها نیز در این فرآیند تاثیری متقابل را می نهند. این تغییر و تحولات، عمده عامل تحول در «روابط بین المل» و «دیپلماسی» میباشد؛ آنچنان که دیگر روابط بین الملل صرفا شامل مراودات دولت ملتها نمیباشد.
سوال اصلی ما در این نوشتار آن است که «چگونه نسبتی مابین تغییرات جهانی شدن با روابط شهرها از یک سوی و روابط بین الملل با دولت ملتها از سوی دیگر برقرار میباشد؟»
مفروض این نوشتار بر آن است که هرگاه ساختارهای جهانی دستخوش تغییر و تحول شوند، دیپلماسی نیز متحول میشود؛ لذا ما در این پژوهش با تکیه به روش تحقیق توصیفی تحلیلی قصد آن داریم تا بیان نماییم که (فرضیه اصلی) «روابط بین الملل در نسبتی عام با تحولات جهانی شدن رو به سوی دیپلماسی های موازی چون دیپلماسی شهری آورده و از سطح صرف دولت ملتهای رسمی به سمت بازیگران متداخل غیردولتی حرکت نموده و اقدام به ایجاد روابط دو و چند سویه نموده است».