مقایسه کارایی روش های رگرسیون بردار پشتیبان و k-نزدیکترین همسایگی در برآورد میزان بار رسوبی معلق در رودخانه (مطالعه موردی: رودخانه لیقوان چای)

برآورد بار رسوبی معلق رودخانه ها با توجه به خسارات ناشی از عدم توجه و لحاظ کردن آن، یکی از مهم ترین و اساسی ترین چالش های مطالعات انتقال رسوب و مهندسی رودخانه می باشد. با توجه به اهمیت و نقش رسوب در طراحی و نگهداری سازه های هیدرولیکی همچون سدها و همچنین برنامه ریزی جهت استفاده بهینه از منابع آبی در پایین دست رودخانه ها و حفظ منابع مغذی بالادست آن ها، همواره تلاش های بسیاری در زمینه تخمین میزان بار رسوبی معلق رودخانه ها انجام گرفته و روش های متعددی در این زمینه توسعه یافته است. اما با توجه به هزینه بر بودن اکثر روش ها و یا عدم دقت کافی در اکثر روش های تجربی مرسوم، نیاز به روش نوینی که بتواند بار رسوبی معلق رودخانه را با بیشترین دقت ممکن تخمین زند، امری ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه میزان بار رسوبی معلق رودخانه لیقوان چای توسط روش های رگرسیون بردار پشتیبان و k-نزدیک ترین همسایگی برآورد گردیدند. نتایج نشان دهنده عملکرد مناسب هر دو روش داده کاوی بررسی شده در این تحقیق می باشد. از میان روش های بررسی شده در این تحقیق، روش رگرسیون بردار پشتیبان میزان بار رسوبی معلق رودخانه لیقوان چای را با ارائه مقادیر ضریب همبستگی برابر با 959/0 و ریشه میانگین مربعات خطا برابر با 547/43 (تن در روز) با دقت بیشتری نسبت به روش k-نزدیک ترین همسایگی پیش بینی کرد.