تاثیر لتروزل خوراکی بر غلظت گونادوتروپین های پلاسما و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضه در خروس مادر گوشتی در 40 هفتگی

در این پژوهش تاثیر لتروزل خوراکی بر غلظت LH و FSH پلاسما و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضه خرو س های گله مادر سویه راس 308 بررسی شد. بیست قطعه خروس با سن 40 هفته به صورت تصادفی به چهار گروه یکسان تقسیم و در جایگاه (پن) های انفرادی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل دزهای مختلف لتروزل (0 (L0)، 5/0 (L0.5)، 1 (L1) و 5/1 (L1.5) میلی گرم به ازای هر پرنده در روز) بوده که به مدت 12 هفته به پرندگان خورانده شد. خون گیری از پرندگان در هفته های اول، سوم، پنجم، هفتم و نهم و نمونه برداری از بافت بیضه در انتهای آزمایش (هفته دوازدهم) انجام شد. بنا بر نتایج، میزان FSH و LH پلاسمای خون، قطر و ضخامت بافت پوششی (اپیتلیوم) لوله اسپرم ساز و شمار یاخته های لایدیگ در گروه های تغذیه شده با لتروزل نسبت به شاهد به طور معنی داری افزایش یافت و در بین گروه های آزمایشی نیز میزان FSH و LH به ترتیب در گروه های L1 (11/0±39/10 و 08/0±93/2) و L1.5 (2/0±5/9 و 08/0±17/3) بالاترین بود. شمار یاخته های اسپرماتوگونی در دو گروه L0.5 و L1 نسبت به شاهد به صورت معنی داری بهبود یافت، اما شمار رگ های خونی تغییر معنی داری نداشت. به طور خلاصه، تجویز خوراکی لتروزل (1 و 5/1 میلی گرم) توانست غلظت گونادوتروپین ها و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضه خروس های مادر گوشتی را بهبود دهد، اما برای تایید این نتایج و تعمیم آن ها به باروری نهایی خروس ها به بررسی های بیشتری نیاز است.