شیوع عوامل خطر بیماری های غیر واگیر در جمعیت روستایی استان کردستان، ایران: یک مطالعه مبتنی برجمعیت با استفاده از روش ارزیابی سریع در سال 1394

تعیین شیوع عوامل خطر بیماری های غیر واگیر یک فاکتور کلیدی در طراحی هر گونه برنامه مداخله ای برای کنترل و پیشگیری این بیماری ها محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع عوامل خطر عمده بیماری های غیر واگیر در جمعیت مناطق روستایی استان کردستان در سال 1394انجام شد.
در این مطالعه مبتنی بر جمعیت، شیوع عوامل خطر عمده بیماری های غیر واگیر در میان 13710 نفر از جمعیت بالای 20 سال ساکن مناطق روستایی استان کردستان در سال 1394 به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک بررسی شد. داده ها با استفاده از یک چک لیست استاندارد جمع آوری شد. آنالیز های آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 انجام شد.
نتایج نشان دادکه 6/10درصد (2/12%– 0/9%) از شرکت کنندگان به صورت روزانه سیگار مصرف می کردند و 32 درصد (%0/33– %5/31) افراد در مواجهه با دود سیگار بودند. روغن جامد در 9/54 درصد (8/55%– 1/54%) از موارد روغن اصلی مصرفی خانوار بود. شیوع اضافه وزن و چاقی 2/17درصد (8/17%– 5/16%) بود. میانگین وعده های مصرف میوه و سبزی روزانه و میانگین ساعات ورزش یا فعالیت بدنی شدید در هفته به ترتیب برابر با 9/0±6/1 وعده و 5/3±8/2 ساعت بود. شیوع فشارخون بالا و چربی خون بالا به ترتیب 2/8 درصد (7/8%– 8/7%) و 3/3 درصد (7/3%– 0/3%) برآورد شد. شیوع سکته مغزی، انواع مختلف سرطان ها، آسم، بیماری های مزمن تنفسی، افسردگی و دیابت به ترتیب 6/0 درصد(8/0%–5/0%) ، 4/0 درصد (6/0%– 3/0%)، 1/1 درصد (3/1%– 9/0%)، 1درصد (1/1%– 8/0%)، 5/1 درصد (7/1%– 3/1%) و 5/2 درصد (7/2%– 2/2%) بود. بین شهرستان های مختلف استان درمقدار شیوع برآورد شده برای بیشتر ریسک فاکتورها تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (05/0> P).
نتایج این مطالعه مبتنی بر جمعیت یک تصویر واقعی از شیوع عوامل خطر بیماری های غیراگیر در جمعیت مناطق روستایی استان کردستان را فراهم نمود. استفاده از این نتایج در طراحی و اجرای هر نوع برنامه مداخله ای برای کنترل و پیشگیری بیماری های غیر واگیر در این منطقه توصیه می شود.