بررسی ارتباط احساسات غذایی با شاخص های تن سنجی در دانشجویان دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1394

غذا خوردن احساسی منجر به افزایش دریافت انرژی و به تبع آن مشکلات مربوط به وزن و شکل بدن می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط احساسات غذایی با شاخص های تن سنجی در دانشجویان دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1394 انجام شد.
این مطالعه به صورت توصیفی در تیرماه سال 1394 بر روی 130 نفر از دانشجویان دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. وضعیت احساسات غذایی با پرسش نامه (Emotional eater questionnaire) EEQتعیین شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، همبستگی خطی Pearson و مجذور کای استفاده شد.
ارتباط بین نمایه توده بدن و نمره احساس غذایی معنی دار بود (248/0r=- ،002/0p=)؛ به طوری که افراد با نمایه توده بدنی بالاتر از 30 کیلوگرم بر مترمربع، نمره احساس غذایی کمتر و کنترل ضعیف تری بر غذا خوردن داشتند (69/1±23/4). همچنین، میانگین و انحراف معیار نمره احساس غذایی در افراد با دور کمر غیرنرمال (84/1±71/5) و در افراد با دور کمر نرمال (33/1±82/6) بود (038/0p=). همبستگی مثبت و معنی داری بین سن و نمره احساس غذایی به دست آمد (21/0r=، 017/0p=). ارتباط معنی داری بین وضعیت زندگی (بومی یا غیربومی بودن) و نمره احساس غذایی مشاهده شد (021/0p=).
به نظر می رسد احساسات غذایی منفی با پرخوری، چاقی، سن، سابقه چاقی در بستگان درجه یک و مصرف مکمل ارتباط دارند. ضروری به نظر می رسد با ارائه آموزش های تغذیه ای و روان شناختی مناسب در سطح جامعه، احساسات غذایی و انتخاب های غذایی ناشی از آن را کنترل نمود تا شاهد اثرات مفیدی در جامعه بود.