مطالعه تجربی جهت گیری مسیر ابزار در فرزکاری قطعات جدارنازک یک سرگیردار

انتخاب بهینه استراتژی های مسیر و جهت گیری ابزار در فرایند فرزکاری مسئله ای مهم در ماشینکاری قطعات جدارنازک مانند پره ها و ایرفویل هاست. انتخاب مناسب منجر به صرفه جویی در زمان ماشینکاری و بهبود کیفیت سطح قطعه کار و افزایش عمر ابزار می شود و علاوه بر بالارفتن قابلیت تولید، هزینه ها را نیز کاهش می دهد. در این مقاله، آثار جهت گیری ابزار در ماشینکاری سطوح انحنادار قطعات جدارنازک آلومینیومی یک سرگیردار به وسیله فرایند فرزکاری سه محوره با فرز انگشتی سرکروی مورد بررسی قرار گرفته است تا بهترین صافی و یکپارچگی سطح ماشینکاری شده و کمترین مقادیر نیروهای ماشینکاری به دست آید. چهار استراتژی مورد بررسی عبارت اند از: عرضی رو به داخل، عرضی رو به خارج، طولی رو به داخل و طولی رو به خارج. در حین فرزکاری نیروهای میانگین ماشینکاری در جهات مختلف اندازه گیری می شوند و توپوگرافی سطحی ماشینکاری شده به وسیله میکروسکوپ نوری ارزیابی می شود و در انتها روی نمونه ها تست زبری سنجی انجام می شود. براساس اندازه گیری نیروهای فرزکاری، زبری سنجی و بررسی توپوگرافی سطوح ماشینکاری شده مشخص می شود که در فرزکاری سطوح انحنادار قطعات جدارنازک آلومینیومی یک سرگیردار، روش عرضی رو به داخل بهترین استراتژی فرزکاری و حالت طولی رو به خارج، غیرمطلوب ترین استراتژی مسیر حرکت ابزار فرزکاری می باشد.