بهینه سازی تولید آنزیم لاکاز نوترکیب توسط مخمر یارروویا لیپولیتیکا در محیط کشت حاوی گلوکز به عنوان منبع کربن با روش تاگوچی

لاکازها ازجمله آنزیم های اکسیداز حاوی مس هستند که اکسیژن مولکولی را برای اکسیدکردن ترکیبات مختلف آروماتیک و غیرآروماتیک استفاده می کنند. لاکاز در لیگنین زدایی ترکیبات لیگنوسلولزی برای تولید بیواتانول، زیست پالایی پساب های صنعتی به ویژه صنایع منسوجات و غذایی و همچنین ساخت زیست حسگرها به کار برده می شود.
مواد و روش‏‏ها: روش طراحی آزمایش تاگوچی برای بهینه سازی تولید لاکاز در سویه مخمر نوترکیب یارروویا لیپولیتیکا YL4 و آرایه متعامد شانزده تایی تاگوچی برای بهینه کردن منابع کربن و نیتروژن همراه با ویتامین در چهار سطح استفاده شد.
نتایج نشان دادند که به ترتیب گلوکز، کلریدآمونیوم، عصاره مخمر و تیامین روی تولید لاکاز اثر بسیاری دارند. فعالیت لاکاز پس از بهینه سازی محیط کشت به 52/1 واحد در میلی لیتر رسید که بیش از 6/7 برابر محیط کشت غیربهینه است.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس تجزیه وتحلیل نتایج، روش طراحی آزمایش تاگوچی رویکرد موفقی برای افزایش تولید لاکاز و پروتئین های نوترکیب در مخمر یارروویا لیپولیتیکا است.