بررسی میزان pH بزاق و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت همودیالیز در بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 96-1395

افزایش pH بزاق از مشکلاتی است که در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی تحت درمان همودیالیز مشاهده می شود که باعث بروز مشکلات مخاطی می شود. هدف از این تحقیق بررسی میزان pH بزاق و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت درمان همودیالیز در بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1395 بود.
در این مطالعه توصیفی تعداد 120 بیمار کلیوی مزمن تحت درمان همودیالیز مراجعه کننده به بخش های دیالیز بیمارستان های سینا، بهمن، امام خمینی (ره)، امیرالمومنین تهران در سال 1395 مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان pH بزاق با دستگاه الکترومتریک (AZ PH/mV Meter 8601) بررسی شد و وجود pH بزاق بالای 7 بمنزله افزایش pH بزاق تلقی شد. پس از تکمیل فرم اطلاعاتی به مدت 5 دقیقه بزاق تحریک نشده بصورت مستقیم به روش (Spitting) در داخل لیوان یکبار مصرف جمع آوری شد و سپس یافته های به دست آمده توسط آزمون آماری کای دو مورد بررسی قرار گرفت.
تحقیق روی 120 نفر که 5/52 درصد مرد و 5/47 درصد زن بودند انجام گرفت. میانگین سنی بیماران 63 سال بود. میانگین مدت زمان دیالیز 58 ماه بود. افزایشpH بزاق در 90 درصد نمونه ها مشاهده شد pH بزاق در افراد مبتلا به سایر بیماری های سیستمیک و مصرف سایر داروها به طور معنی داری افزایش نشان داد. به ترتیب (0/05>P) و (0/01>P) در صورتیکه با سایر عوامل مرتبط ارتباط معنی داری مشاهده نشد. (0/05< P)
به نظر می رسد اکثر بیماران تحت همودیالیز با افزایش pH بزاق روبرو هستند و ابتلا به سایر بیماری های سیستمیک و مصرف داروها در این امر موثر است.