کاربرد پرتو مادون قرمز به جای پرتو خورشیدی در معادله شاخص استرس محیطی در محیط خارج از ساختمان

در بسیاری از محیط های کار، به خصوص در فصل تابستان، ارزیابی استرس حرارتی ضروری است. پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی کاربرد پرتوهای مادون قرمز به جای شدت پرتو خورشیدی در معادله شاخص استرس محیطی انجام شد.
این مطالعه مقطعی در ماه های خرداد تا آبان سال 1392 از ساعت 8 تا 18 در شرایط آب و هوایی شهر اصفهان انجام شد. شدت پرتو مادون قرمز در 4 جهت اصلی و بالا و پایین کره مسی ترمومتر گویسان اندازه گیری شد. همچنین، دمای تر، دمای خشک و دمای گویسان اندازه گیری گردید. سپس، شاخص دمای تر گویسان (WBGT یاWet bulb globe temperature) و شاخص استرس محیطی بر اساس شدت پرتو مادون قرمز (ESIIR یا Environmental stress index) به جای پرتو خورشیدی محاسبه شد. از آزمون های آماری همبستگی Pearson و رگرسیون برای تحلیل داده ها استفاده گردید.
بین شاخص ESIIR و شاخص WBGT در هر 6 جهت همبستگی بالایی وجود داشت (01/0 > P). مقدار ضریب همبستگی بین دو شاخص برای هر 6 جهت برابر 963/0 به دست آمد. برآورد شاخص WBGT از متغیر پیش بینی کننده شاخص ESIIR از طریق معادله 427/1 + ESIx 959/0 = WBGT امکان پذیر بود (94/0 = 2R).
برای ارزیابی استرس گرمایی در محیط های کاری خارج از ساختمان، شاخص ESIIR که بر اساس دمای خشک، رطوبت نسبی و شدت پرتو مادون قرمز محاسبه شد، برآورد کننده خوبی برای شاخص WBGT است