بررسی کارایی منعقد کننده ها در حذف آرسنیک از آب

فرآیند انعقاد و لخته سازی یکی از روش های معمول مورد استفاده در تصفیه خانه های آب جهت تصفیه آب های سطحی می باشد. این فرآیند در صورت صحیح انجام شدن می تواند بر روی حذف فلزات سنگین نیز تاثیر گذاشته و درصد حذف فلزات را به بیشترین مقدار خود برساند. در تحقیق حاضر تاثیر مواد منعقد کننده مختلف، عناصر موجود در آب مانند یون های کلسیم و سولفات بر روی فرآیند کاهش آرسنیک در pH های مختلف موردبررسی قرارگرفت. آزمون جار نیز جهت تعیین مقدار بهینه منعقدکننده و بررسی تاثیر پارامترهایی از جمله pH، نسبت غلظت منعقد کننده، دما، سرعت هم زدن و غیره استفاده شد. درصد کاهش آرسنیک کل در حضور ماده منعقد کننده پلی آلومینیم کلراید 10 تا 15 درصد بیشتر از کلروفریک مشاهده شد. نتایج نشان داد که در صورت استفاده از مواد کمک منعقد کننده پلی الکترولیت درصد کاهش فلز بیشتر افزایش می یابد. مواد محلول موجود در آب تاثیر متفاوتی بر روی کاهش غلظت آرسنیک در کنار تغییرات pH از خود نشان دادند.