بررسی میزان کاربست اخلاق حرفه ای تدریس در بین اعضای هیات علمی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر

رعایت اخلاق آموزشی تضمین کننده سلامت فرایند یاددهی- یادگیری در دانشگاه است و موجب افزایش تعهد پاسخگویی مدرسان نسبت به نیازهای دانشجویان می شود. هدف این پژوهش سنجش میزان کاربست اخلاق حرفه ای تدریس از سوی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر می باشد. در بخش تحلیل اسنادی این پژوهش از فرم فیش برداری و در بخش پیمایشی، از پرسشنامه ای محقق ساخته، حاوی 50 مولفه اخلاق حرفه ای تدریس احصاء شده از منابع داخلی و خارجی، استفاده شد. روایی پرسشنامه از دید متخصصان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 88/0تعیین گردید. نمونه آماری با توجه به آمار تفکیکی دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشکده ها و با استفاده از فرمول کوکران و با روش طبقه ای و سهمیه ای، 366 نفر تعیین شد. با توجه به یافته های پژوهش و با عنایت به شرایط متفاوت دانشگاه های افسری، بعد سازمانی به عنوان یکی از ابعاد اخلاق حرفه ای تدریس افزون بر ابعاد مطرح در سایر مراکز آموزش عالی شناسایی شد. همچنین مشخص شد که از دید دانشجویان میزان کاربست اخلاق حرفه ای تدریس از سوی اعضای هیات علمی دانشگاه با میانگین 17/4 در حد بالایی قرار دارد. مهم تر آنکه در مواردی که بین مولفه های اخلاق حرفه ای تدریس و نظامی گری همپوشانی وجود داشته است مولفه ها در بالاترین سطح رعایت شده اند.