حذف فنل از محلول های آبی توسط جاذب نانوحفره سیلیکایی MCM-41 اصلاح شده با گروه های آلی دی آمینی

فنل و مشتقاتش در فاضلاب های صنایع مختلفی از قبیل پالایشگاه های نفت، کوره های زغال سنگ، کک سازی ها، کارخانه های پتروشیمی، فولاد و صنایع تولید رزین و پلاستیک حضور دارند. این ماده برای انسان و محیط زیست بسیار سمی می باشد. این پژوهش با هدف حذف فنل از محلول های آبی با استفاده از نانوحفره سیلیکایی 41 MCM- عاملدار شده با گروه های آلی دی آمینی (NH2-MCM-41) انجام شد.
مطالعه آزمایشگاهی است که در بازه زمانی 6 ماه بر روی نمونه سینتتیک و نمونه واقعی صنعت فولاد کرمان انجام شد. ابتدا جاذب نانوحفره سیلیکایی MCM-41 سنتز گردید و با گروه های آلی دی آمینی عاملدار شد. برای شناسایی جاذب سنتز شده از آنالیزهای XRD،FTIR ، BET استفاده شد. کیفیت شیمیایی فاضلاب خام تعیین گردید. با تهیه محلول سینتتیک اثر pH، مقدارجاذب، زمان تماس، غلظت های متفاوت فنل بر روی محلول واقعی نیز انجام گرفت. به منظور درک بهتر فرایند جذب سینتیک جذب و ایزوترم های تعادل بررسی شد.
نتایج نشان داد که افزایش جرم جاذب و زمان تماس منجر به افزایش راندمان حذف و افزایش pH و غلظت اولیه فنل منجر به کاهش راندمان حذف می گردد. مطابق با نتایج، بهترین راندمان حذف در pH اسیدی رخ داده و جذب در زمان 45 دقیقه به تعادل رسیده بود. در 6=pH، مقدار جاذب 10 گرم بر لیتر و غلظت 70 میلی گرم بر لیتر برای محلول های سینتتیک و واقعی راندمان حذف به ترتیب برابر با 73 درصد و 71 درصد به دست آمد. هم چنین، جذب فنل از ایزوترم فروندلیچ با (98/0%=R2) و سینتیک واکنش درجه دوم کاذب با (99/0%=R2) پیروی نمود.
نتایج به دست آمده نشان داد که نانوحفره سیلیکایی MCM-41 اصلاح شده با گروه های آلی دی آمینی جاذبی مناسب برای حذف آلاینده های آلی به ویژه فنل از فاضلاب صنایع می باشد.