نگاهی دقیق تر به مفهوم دیپلماسی جهانی سلامت

پدیده جهانی شدن در حوزه سلامت مدیون پیشرفتهای تکنولوژیکی در قرن نوزدهم و شناسایی بسیاری از پاتوژنهای بیماریزای اصلی و اپیدمیولوژی آنها در اوایل قرن بیستم میباشد [1].گسترش بیماری ها و انتقال بین المللی آنها لزوم افزایش همکاری های بین کشورها برای مقابله با این بیماری ها را بسیار پررنگ تر نموده است. از جمله سازوکارهای بین المللی دولتها برای مقابله با بیماری ها میتوان به برگزاری گردهمایی های بین المللی و تشکیل سازمان های بین المللی پاسخگو به تهدیدات سلامت جهانی اشاره نمود [2]. پایه و اساس ایجاد نظام های پیچیده بین المللی در حوزه سلامت به حدود 170 سال قبل یعنی به اولین کنفرانس بین المللی بهداشت و اولین کنوانسیون بین المللی بهداشت باز میگردد. با آغاز قرن بیستم، اولین سازمان های بین المللی سلامت از جمله دفتر بهداشتی پان آمریکا و بنیاد راکفلر در آمریکا، و دفتر بین المللی بهداشت عمومی در اروپا ایجاد شدند. عبور سریع بیماری ها از مرزهای بین المللی و نیز امکان انتقال ویروسهای بیماری زا در طی چند ساعت از نقطه ای به نقطه ای دیگر در جهان بدون مرز و مورد تهدید قرار گرفتن صلح، رشد اقتصادی و توسعه توسط بیماری ها، کشورها را متوجه لزوم ارتباطات قدرتمند بین المللی در حوزه سلامت در بازار به سرعت در حال تغییر جغرافیای سیاسی کرده است [3].