مقایسه علائم

تاثیرات دراز مدت فلج اطفال در بسیاری از کشور ها شناخته شده است. علی رغم عدم وجود یک عنوان معین برای این مجموعه از علائم و نشانه ها، یکسانی جالب توجهی بین بیماران در رابطه با شرح و توصیف مشکلات و عوارض ناشی از بیماری وجود دارد. در مطالعه حاضر میزان شیوع علائم سندرم متعاقب فلج اطفال در افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار مورد مقایسه قرار گرفته است.
روش شناسی: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن را تمامی افراد دارای سابقه بیماری فلج اطفال استان کرمان تشکیل می دهند. از این میان مجموعا 28 نفر با سابقه بیماری فلج اطفال و میانگین سنی 8/23 ± 36/61 به صورت تصادفی هدفمند و داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شده و در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار قرار گرفتند.گروه ورزشکار متشکل از 15 نفر با میانگین سنی 429 ± 34/62 است که در طی یک سال گذشته به طور میانگین 3 جلسه در هفته به صورت منظم به انجام فعالیت های بدنی شامل شنا، تنیس روی میز و والیبال نشسته می پرداختند. گروه غیرورزشکار نیز شامل 15 نفر با میانگین سنی 6/91 ± 38/33 می باشد که در طی این مدت هیچ گونه فعالیت بدنی منظم نداشتند. با توجه به شاخص های عمده سندرم متعاقب فلج اطفال، علائم این سندرم با استفاده از ارزیابی خستگی و درد، عملکرد جسمانی و روانی در دو گروه از افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال توسط مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale)، مقیاس شدت درد مک گیل (McGill Pain Questionnaire) و پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنی داری0/05≥P استفاده شد.
نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده شیوع بالای سندرم متعاقب فلج اطفال در خصوص دو عامل اصلی همزمان درد و خستگی (53/57%) می باشد. همچنین بین سلامت جسمانی در افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد (0/02=p)؛ در حالی که بین سلامت روانی رو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. از طرفی نتایج این تحقیق نشان داد که بین شدت درد (0/04=p) و خستگی (0/04=p) در افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. بین سن فرد در زمان حمله اولیه ویروس فلج اطفال با خستگی (0/59-=r) و سلامت جسمانی(0/69=r) ارتباط معنی داری وجود دارد، در حالیکه ارتباط مذکور در رابطه با درد (0/24-=r) و سلامت روانی (0/09-=r) معنی دار برآورد نشد.
افراد دارای سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال تحت تاثیر انجام فعالیت های بدنی منظم از سلامت جسمانی بیشتری برخوردار بوده و از اختلالات عملکردی کمتری رنج می برند. ارتقاء وضعیت جسمانی این افراد از طریق برنامه های تمرینی می تواند نقش به سزایی در بهبود کیفیت زندگی آنان ایفا کند.