مقایسه روش های مونت کارلو و روش ترکیبی منطق فازی-PSO در مدل سازی ارتفاع موج دریا

با توجه به اثرگذاری امواج دریا بر فعالیت های دریایی، به بررسی ارتفاع موج و تاثیر عوامل مختلف بر این متغیر در منطقه چابهار پرداخته شد. به این منظور از اطلاعات امواج طی سال های آماری 1386 تا 1390، برای مدل سازی روزانه و آمار ماه های بهمن و اسفند سال 1385 برای مدل سازی ساعتی استفاده شد. نتایج روش مونت کارلو با نتایج حاصل از روش استنتاج فازی مبتنی بر الگوریتم ازدحام ذرات مقایسه گردید. نتایج نشان داد روش مونت کارلو در هر دو بازه ساعتی و روزانه عملکرد بهتری داشته، به طوری که ضریب تبیین، جذر میانگین مربعات خطا، شاخص توافق ویلموت و میانگین قدر مطلق خطا به ترتیب برابر 941/0، 08/0، 9822/0 و 0545/0 برای مدل سازی ساعتی و 8499/0، 1878/0، 9499/0 و 1199/0 برای بازه روزانه حاصل شد. در مدل ترکیبی، معیارهای آماری فوق به ترتیب برابر با 911/0، 1065/0، 9647/0 و 0698/0 برای مدل سازی ساعتی و 8316/0، 2225/0، 9109/0 و 1665/0 برای مدل سازی روزانه بدست آمد. مقایسه نتایج، حاکی از عملکرد مناسب مدل مونت کارلو در مدل سازی ارتفاع موج برای این منطقه بوده است.