تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ردیابی ژن های tetK، ant(4)-Ia، vanA،ermA در ایزوله های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداشده از موارد کلینیکی در شهرکرد

استافیلوکوک های کواگولاز منفی، یکی از عوامل مهم بیماریزای مقاوم به دارو در عفونت های بیمارستانی هستند. در این مطالعه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداشده از موارد کلینیکی در شهرکرد بررسی گردید.
در این مطالعه مقطعی – توصیفی، مقاومت آنتی بیوتیکی 80 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، سیپروفلوکساسین، اگزاسیلین، جنتامایسین، تتراسایکلین، اریترومایسین، کوتریموکسازول، ریفامپین، سفتازیدیم، سفالوتین، گلوکزاسیلین، ونکومایسین، سفالکسین و آموکسی کلاو مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی ژن های tetK ،ant(4)-Ia ،vanA ،ermA در حضور پرایمرهای اختصاصی بررسی شد.
در این مطالعه، بیشترین مقاومت نسبت به پنی سیلین (8/93%) و کمترین مقاومت نسبت به آموکسی کلاو (25/1%) بود. در بررسی ژنوتیپی، فراوانی ژن های tetK، ant(4)-Ia ،vanA ،ermA به ترتیب 66/66%، 80%، 50% و 47/90% گزارش شد.
با توجه به مقایسه درصدهای مختلف نتایج آنتی بیوگرام با آزمایشهای مشابه، باید توجه داشت تفاوت منطقه ای در نقاط مختلف دنیا، پاسخ های درمانی متفاوتی را نسبت به داروهای ضد میکروبی ایجاد می کند که ناشی از تفاوت های ژنتیکی افراد، تفاوت های ژنتیکی سویه ها و تفاوت در زمینه های دیگر است که بر این اساس، الگوهای درمانی مورد استفاده در نقاط مختلف؛ متفاوت و براساس ویژگی های خاص هر منطقه تعریف می شود.