ارزیابی عملکرد یک پایدارساز شیلی پایه آمینی جدید در سیالات حفاری پایه آبی

ناپایداری و ریزش دیواره چاه در حین حفاری سازندهای شیلی یکی از دردسرسازترین و هزینه برترین اتفاقاتی است که مهندسان حفاری با آن مواجه هستند. از جمله تلاش های اولیه جهت کنترل این ناپایداری ها، استفاده از افزودنی های مناسب در سیالات حفاری پایه آبی می باشد. پژوهش حاضر با هدف معرفی یک افزودنی پایه آمینی جدید با نام تالوآمین اتوکسیله، در سیالات حفاری و به منظور کاهش تورم و افزایش پایداری سازندهای شیلی انجام گرفته است. خصوصیات بازدارندگی تورم شیلی تالوآمین اتوکسیله با استفاده از آزمون های مختلف با انواع شرایط محیطی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بنتونایت در محیط های حاوی تالوآمین اتوکسیله توانایی جذب آب و هیدارته شدن را ندارد، و همچین تالوآمین اتوکسیله سبب کاهش تورم ذرات بنتونایت و مانع متلاشی شدن کنده های حفاری در محیط های آبی خواهد شد. از طرف دیگر، تالوآمین اتوکسیله دارای عملکرد قابل مقایسه در برابر پتاسیم کلراید به عنوان یک پایدارساز شیلی رایج در صنعت حفاری می باشد. تالوآمین اتوکسیله همچنین سازگاری مناسبی با دیگر افزایه های رایج در سیالات حفاری دارد. در ساختار تالوآمین گروه های آمینی وجود دارد که توانایی برقراری پیوندهای هیدروژنی با سطح صفحات ذرات بنتونایت را دارند که منجر به کاهش میزان جذب آب بر این سطوح گردیده است که در نهایت سبب کاهش در میزان تورم ذرات بنتونایت می گردد.