بررسی میزان بهره وری تکنولوژیست های جراحی شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران

مفهومی که از واژه ی بهره وری می توان استنباط نمود، نسبت خروجی به ورودی یک سیستم است. از دیگر دغدغه های مدیران سازمان ها، در بخش های تولید و خدمات، مقوله ی بهره وری و شناسایی عوامل موثر بر آن است. اخیرا وضعیت کارکنان برای افزایش کارآیی و بهره وری بیمارستان ها بسیار مورد توجه مدیران قرار گرفته است. در این مطالعه، بهره وری تکنولوژیستهای جراحی در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است.
این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 95 انجام شده است و جامعه آماری آن 127 نفر از کارکنان تکنولوژیست اتاق عمل بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. نمونه به روش سرشماری گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه ی بهره وری هرسی گلد اسمیت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مانند جداول توزیع فراوانی، رسم نمودار و محاسبه ی شاخص های عددی استفاده شد. تجزیه و تحلیل با کمک نرم افزار تحلیل داده های SPSS انجام شد.
یافته های توصیفی حاصل از مطالعه حاضر حاکی از آن بود که از میان 127 نفر شرکت کننده 82.7 درصد زن و 17.3 درصد مردان تشکیل می دهند. بهره وری نیروی انسانی در 7 بعد مورد بررسی قرار گرفت که میانگین بعد توانایی 9.64، بعد درک و ساختار 8.04 ، بعد حمایت سازمانی 8.9 ، بعد انگیزش 9.2 ، بعد بازخورد 12.36، بعد اعتبار 10.55، بعد سازگاری 8.55 بود. همچنین نمره ی بهره وری کلی 69.71 با انحراف معیار 15.72 بود.
نتیجه پژوهش گویای این است که با توجه به نمره ی کسب شده میزان بهره وری کارکنان پایین است(69.71 از 130) این نتیجه دال بر این است که بهره وری سازمانی امری تقریبا مغفول در بیمارستان های متبوع است که باید بیش از این مورد توجه قرار گیرد.