تغییرات وابسته به دوز عصاره هیدروالکلی کلم بروکلی در کنترل استرس اکسیداتیو القایی دیازینون بر سلول های بافت بیضه موش صحرایی نر بالغ

دیازینون از سموم ارگانوفسفره بوده که به صورت وسیع به عنوان حشره کش استفاده شده و سبب ناباروری در جنس نر می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی کلم بروکلی بر کنترل استرس اکسیداتیو دیازینون در سلول های بافت بیضه موش صحرایی بود.
این پژوهش از نوع تجربی بر روی 30 سر موش صحرایی نر بالغ به وزن 250-200 گرم انجام شد. گروه کنترل بدون تیمار بود و گروه آزمایش اول دیازینون به میزان 30 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی و گروه های آزمایش دوم، سوم و چهارم علاوه بر سم، به ترتیب عصاره هیدروالکلی کلم بروکلی به مقدار100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 28 روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. بعد از وزن کشی، حیوانات به صورت انسانی معدوم شدند. بیضه راست برای مطالعات هیستولوژیک و بیضه چپ برای اندازه گیری مالون دی آلدئید استفاده شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در پایان مطالعه، میانگین و انحراف معیار کمترین وزن موش 899/11±763/279 گرم در آزمایش اول و بیشترین در آزمایش چهارم 976/8 ±831/311 گرم بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار شد (038/0=(P. در ارتباط با سلول های سرتولی، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید در آزمایش چهارم به ترتیب 544/1±751/28، 828/4±501/60، 677/11±503/ و 593/19±120/184 بیشترین سلول بوده که دارای اختلاف آماری معنی داری با آزمایش اول بود (040/0=P). بیشترین غلظت مالون دی آلدئید در آزمایش اول 017/0±805/3 و کمترین غلظت در آزمایش چهارم 056/0±204/2 میکرومول بر میلی لیتر به دست آمد (05/0>P).
عصاره هیدروالکلی کلم بروکلی در دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بر آسیب اسپرماتوژنز ناشی از دیازینون در موش صحرایی نر تاثیر مثبت دارد.