مطالعه ی جامعه شناختی ارتباط تعامل و تاثیر اجتماعی با مصرف غذاهای غیرخانگی مورد مطالعه: شهروندان بالای 15 سال شهر تبریز

مصرف غذاهای غیرخانگی، به موازات تغییرات گسترده در سازمان کار و زندگی اجتماعی، ضمن تجربه‏ی رشد چشمگیر، به دغدغه‏ی مهم و روزانه‏ی بسیاری از ساکنان عموما پرمشغله‏ی شهرهای بزرگ تبدیل شده است. مطالعه‏ی حاضر با هدف بررسی ارتباط تعامل اجتماعی و تاثیر اجتماعی با میزان مصرف غذاهای غیرخانگی نگاشته شده است. در این راستا، از رویکردهای نظری؛ تمایز (بوردیو)، تاثیر اجتماعی (کلمن) و مکانیسم‏های روابط اجتماعی (پیرس) استفاده شده است. مطابق با این رویکردها، تجارب غذایی به عنوان یکی از معرف های اصلی پایگاه اجتماعی و حتی هویتی، بیش از پیش ابعاد اجتماعی پیدا کرده است. این مطالعه به روش پیمایش و در میان شهروندان بالای 15 سال ساکن شهر تبریز که 409 نفر از آنها به شیوه‏ی نمونه گیری طبقه‏ای (از مناطق ده گانه‏ی شهر تبریز) برای مطالعه انتخاب شده اند، انجام شده است. براساس نتایج تحلیل‏های دومتغیره، ارتباط تعامل اجتماعی و میزان مصرف غذاهای غیرخانگی غیرمعنادار، اما همبستگی تاثیر اجتماعی و میزان مصرف غذاهای غیرخانگی معنادار و مثبت بوده است. همچنین سن (به شکل منفی)، جنس (به نفع مردان) و منطقه‏ی مسکونی (به نفع مناطق مرفه) با میزان بالای مصرف غذاهای غیرخانگی در رابطه بوده است. براساس تحلیل‏های رگرسیونی، تاثیرات هر دو متغیر مستقل (تعامل اجتماعی و تاثیر اجتماعی) در کنار تاثیرات متغیرهای زمینه‏ای شامل؛ سن، جنس و منطقه‏ی مسکونی، همگی جزو تاثیرات معنادار بوده و 5 متغیر مذکور 21 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کرده‏اند که در این میان، اهمیت نسبی متغیر تاثیر اجتماعی بیشتر از سایر متغیرها بوده است.