اثربخشی آموزش قصه های مبتنی بر دیالوگ بر مهارت های زبانی کودکان دختر کم توان هوشی آموزش پذیر مقطع دبستان

از مهم ترین مشکلات کودکان کم توان هوشی، محدودیت در مهارت های زبانی است. یکی از روش های پیشنهاد شده جهت ارتقای مهارت های زبانی، استفاده از قصه گویی به روش دیالوگ می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش قصه های مبتنی بر دیالوگ بر مهارت های زبانی دختران کم توان هوشی مقطع دبستان شهر اصفهان بود.
این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه شاهد بود. جهت انتخاب نمونه ها، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده گردید. بدین ترتیب، 30 نفر از دختران کم توان هوشی آموزش پذیر در مقطع دبستان انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در دو گروه شاهد و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، آموزش قصه های دیالوگی مبتنی بر تکنیک های Whitehurst را دریافت کردند. مهارت های زبانی کودکان با استفاده از نسخه اولیه تجدید نظر شده آزمون رشد زبان- ویرایش سوم (Test of language development-Primary:3rd Edition یا TOLD-P:3) مورد سنجش قرار گرفت. داده های به دست آمده با روش تحلیل کواریانس در نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری 01/0 > P تجزیه و تحلیل گردید.
تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و شاهد در پس آزمون با کسر اثر پیش آزمون، در مولفه های زبان گفتاری (010/0 > P، 58/155 = F)، گوش کردن (010/0 > P، 71/104 = F)، سازماندهی (010/0 > P، 40/76 = F)، صحبت کردن (010/0 > P، 19/102 = F)، معنا شناسی (010/0 > P، 07/82 = F)، نحو (010/0 > P، 07/82 = F) و نمره کل مهارت زبانی (010/0 > P ،427 = F) مشاهده شد.
قصه خواندن به روش دیالوگ به صورت تعاملات گروهی برای کودکان کم توان هوشی، زمینه ای برای فراگیری زبان می باشد. همچنین، کودکان طی مشارکت و تعامل حین قصه گویی، تکرار، تمرین، دریافت بازخورد و تقویت، می توانند مهارت های زبانی خود را بهبود بخشند.