مدل سازی جریان خروجی زیرحوضه های کارون بزرگ در شرایط اقلیمی آینده

تغییر اقلیم با تغییر در چرخه هیدرولوژی، جریان خروجی از حوضه را تحت تاثیر قرار می‏دهد. دانستن میزان تغییرات احتمالی در مقادیر بارش و رواناب خروجی حوضه به برنامه ریزی و مدیریت بهتر منابع آب کمک خواهد کرد. تغییرات بارش ناشی از تغییر اقلیم با مدل‏های گردش عمومی جو تحت سناریوهای مختلف شبیه سازی می‏شود. بررسی تغییرات رواناب به کاربرد مدل‏های بارش رواناب نیاز دارد. هدف از این پژوهش، مدل سازی جریان خروجی بخشی از حوضه کارون، که از تغییر اقلیم به وجود آمده، است. بنابراین، دما و بارش حوضه آبخیز کارون بزرگ برای سال‏های 2011 تا 2030 و 2046 تا 2065، با استفاده از دو مدل گردش عمومی جو و فرایند کوچک مقیاس‏سازی تحت دو سناریوی A2 و B1 شبیه‏سازی شد. سپس جریان خروجی سه زیرحوضه اندیمشک، اهواز و یاسوج به‏وسیله مدل بارش رواناب IHACRES و با استفاده از مقادیر بارش و دمای پیش‏بینی شده تحت دو سناریوی A2 و B1 شبیه‏سازی شد. مقایسه ها نشان داد در دوره های آتی تحت هر دو سناریو، مقادیر بارش، بیشترین و کمترین دما افزایش خواهند داشت. نتایج شبیه‏سازی رواناب نیز نشان داد در حوضه های مطالعه شده میزان رواناب دوره های آتی تحت هر دو سناریو، در فصل‏های بهار و تابستان، کاهش و در پاییز و زمستان، افزایش خواهد یافت.