واگرایی مهدی باوری فرقه «ذکریه» با قرآن و روایات فریقین

فرقه باطنی گرای «ذکریه»، که از رهگذر جایگزینی «ذکر» به جای «نماز» به «ذکریه»، نام بردار شده اند، از حدود پنج قرن پیش، بنا بر این که «سیدمحمد جونپوری»، بنیان گذار آن فرقه باشد و یا چهارقرن قبل با این فرض که «سید محمدمهدی اتکی»، موسس آن به حساب آید، در شبه قاره هند پدید آمده است. از جهت قرابت جغرافیایی آن منطقه به ایران به گونه طبیعی در بلوچستان ایران نیز حضور دارند. باورها و اندیشه های چهارگانه بدیع: 1. آفرینش مهدی از نور 2. خلقت کائنات از نور مهدی 3. ظهور و فعالیت وی در شبه قاره هند .افضلیت مهدی بر تمام انبیاء، از ویژگی های اختصاصی ایشان است. بررسی و تحلیل کارنامه آشفته ایشان که گاه، مهدی را با لقب «سردار انبیا»، گاه به عنوان «موعود پیامبر»، یاد و ظهور و فعالیتش را پایان یافته تلقی می کنند، نشان می دهد، مهدی باوری «ذکریه» با آیاتی مانند: توبه: 33، نور: 55 و انبیاء: 105، که به تشکیل حکومت جهانی مهدی و فراگیری عدالت اشاره دارند و با روایات اتفاقی ناظر به تبار، خصوصیات شخصی و شخصیتی و حوادث قبل و بعد از ظهور حضرت، هماهنگ نیست. پژوهش میدانی و تحلیل اسناد، حاوی این امرند که باورهای «ذکریه»، انحرافاتی است که توسط بنیانگذار، یا پیروانش در برابر شریعت اسلام اتفاق افتاده و اسباب گمراهی برخی افراد را به دنبال داشته است.