اثر ضدباکتریایی نانو دندریمر پلی آمید و آمین نسل هفتم سنتزشده بر روی کلستریدیوم پرفرنژنس، باسیلوس سوبتیلیس، سالمونلا تیفی و شیگلا دیسانتری در محیط آبی

در زمینه کاربردهای زیست شناختی نانودندریمرهای پلی آمید و آمین، مطالعات زیادی صورت گرفته، ولی فعالیت ضدباکتریایی آن به طور گسترده بررسی نشده است. هدف از انجام این تحقیق، سنتز و تعیین اثر نانودندریمر پلی آمید و آمینG7- در حذف باکتری های کلستریدیوم پرفرنژنس، باسیلوس سوبتیلیس، سالمونلا تیفی و شیگلا دیسانتری از محیط آبی بود.
مطالعه به صورت تجربی در آزمایشگاه میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران (پاییز و زمستان سال 1394) انجام شد. ابتدا از هر سویه باکتری، رقت 103 واحد تشکیل دهنده کلنی برمیلی لیتر تهیه گردید. سپس غلظت های مختلفی (025/0، 25/0، 5/2 و 25 میکروگرم برمیلی لیتر) از دندریمر در دمای آزمایشگاه (25- 23 درجه سانتیگراد) به نمونه آب اضافه شد. به منظور تعیین کارایی دندریمر در حذف باکتری ها، در زمان های مختلف (0، 10، 20، 30، 50 و 60 دقیقه)، نمونه برداری انجام گرفت و بر روی محیط کشت اختصاصی هر باکتری کشت داده شد.
در این مطالعه، خاصیت ضدباکتریایی دندریمر در محیط آبی با افزایش غلظت دندریمر و زمان تماس، رابطه مستقیم داشت. غلظت 25 میکروگرم برمیلی لیتر دندریمر در زمان های تماس 30، 50 و 60 دقیقه، باکتری های سالمونلا تیفی و باسیلوس سوبتیلیس را 100% و در زمان تماس 60 دقیقه، باکتری های کلستریدیوم پرفرنژنس و شیگلا دیسانتری را به ترتیب به صورت 100 و 98% از محیط آبی حذف کرد. غلظت 5/2 میکروگرم برمیلی لیتر دندریمر در زمان های تماس 30، 50 و 60 دقیقه، باسیلوس سوبتیلیس را 100% از محیط آبی حذف کرد.
یافته های این مطالعه نشان داد دندریمر پلی آمید و آمین – G7با گروه انتهایی آمینی دارای خاصیت ضدباکتریایی بسیار مناسبی در مقابل باکتری های گرم منفی و گرم مثبت می باشد.