پیامدها و چالش های مداراگرایی کیفری در جرایم خرد

جرایم خرد یا مانع، جرایمی هستند که اصولا برای پیشگیری از سایر جرایم سنگین تر جرم انگاری می شوند. نوع برخورد با این جرایم و چگونگی کنترل آن ها در سیاست جنایی کشورها، مختلف و در نتیجه دارای پیامدها و چالش های متفاوتی هستند. از یک سو، برخی کشورها شدت عمل و سخت گیری نسبت به جرایم را سرلوحه کار خویش قرار داد ه و از راهبردهای سرکوبگر پلیسی و قضایی استفاده مینمایند. از سوی دیگر، برخی کشورها مداراگرایی همراه با رعایت اصل حداقل مداخله کیفری را ترجیح داده و از راهبردهای غیر کیفری همانند ضمانت اجراهای اداری، انتظامی، مدنی، انضباطی و ترمیمی نیز استفاده میکنند. هر چند در نظام حقوقی ایران از هر دو رویکرد استفاده شده، اما در مجموع با توجه به قوانین کیفری جدید (قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 )، قانون گذار ایران، تمایل خویش مبنی بر انتخاب رویکرد مداراگرایانه را در قالب تدابیری همانند بایگانی کردن پرونده، تعلیق تعقیب، میانجی گری کیفری، تعویق صدور حکم، معافیت از کیفر و غیره نشان داده است. این نوع برخورد همراه با پیامدهای مثبت و چالش های متعددی است. در نوشتار حاضر پس از توضیح رویکردهای سخت گیرانه و مداراگرایانه که دو راهبرد متضاد در مورد کنترل و پیشگیری از جرایم خرد محسوب می شوند، به ارزیابی پیامدها و چالش های مداراگرایی در ارتباط با این جرایم پرداخته خواهد شد.