ارزیابی ارتعاش دست- بازو در اثر قطع و بینه بری درختان راش با اره موتوری

اره موتوری متداول ترین ابزار قطع و تبدیل در جنگل های شمال کشور محسوب می شود که یکی از مهم ترین عیوب آن، ارتعاش دائمی در حین کار است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتعاش دست-بازو در عملیات قطع و بینه بری درختان راش در جنگل خیرود نوشهر در استان مازندران است. سه درخت و سه بینه از گونه راش انتخاب و با استفاده از دستگاه ارتعاش سنج Bruel & Kjear 2237، همزمان اندازه گیری ارتعاش دست- بازو در دسته عقب و دسته جلوی اره موتوری در سه جهت x، y و z انجام گرفت. از شاخص های شدت ارتعاش معادل اره موتوری (aeq)، مقدار کلی ارتعاش اره موتوری (ahv)، ضریب قابلیت انتقال ارتعاش (Tr) و دوره مواجهه روزانه ((8)A) برای ارزیابی ارتعاش اره موتوری استفاده شد. در مرحله قطع، مقدار aeq در محور x به طور معنی داری بیشتر از دو محور دیگر در دسته های جلو و عقب به دست آمد (010/0 = P) و در بینه بری، مقدار aeq در محور x به طور معنی داری بیشتر از محور z به دست آمد (008/0 = P). مقدار ahv هنگام قطع درختان (017/0 = P) و بینه بری (013/0 = P) در دسته عقب به طور معنی داری بیشتر از دسته جلو به دست آمد. ضریب Tr در دسته عقب اره موتوری در هنگام قطع (78/2) به طور معنی داری بیشتر از همین دسته در حالت بینه بری (57/2) است (011/0 = P). نتایج نشان داد که شدت ارتعاش در دسته عقب بیشتر از دسته جلو است که بیانگر لزوم اقدامات سریع از نظر بهبود ارگونومیک دسته عقب است.