شناسایی شاخص های اولویت دار سنجش اکوسیستم های کارآفرینی برای پیاده سازی در مناطق ایران

اکوسیستم کارآفرینی به بررسی عناصر بیرونی و خارج از کنترل بنگاه یا تیم کارآفرین می پردازد. این عناصر به صورت مستقیم و غیرمستقیم، بر نرخ راه اندازی فعالیتهای کارآفرینانه و میزان موفقیت آنها تاثیرمی گذارند. از آنجا که اکوسیستم کارآفرینی هر منطقه کاملا منحصربفرد می باشد، شناخت دقیق وضعیت اکوسیستم کارآفرینی آن منطقه، جهت اتخاذ تصمیم های مناسب، ضروری به نظر می رسد. از این رو، نگاشت و اندازه گیری وضعیت اکوسیستم کارآفرینی اهمیت پیدا می کند و اقدامی پایه ای در جهت بهبود وضعیت کارآفرینی یک جامعه می باشد. علیرغم آنکه در سالیان اخیر، دولتها، سازمان های مرتبط با توسعه و نهادهای آموزشی، ابزارهای متنوعی برای رصد میزان توسعه و بهبود اکوسیستم کارآفرینی ایجاد کرده اند، اما چارچوبهای ارزیابی منطقه ای توسعه چندانی نیافته– که برای کشورهایی با تنوع اقتصادی زیاد نظیر ایران، کارایی بیشتری دارد- و همچنین توجه به محدودی های بودجه ای، علائق خاص کارفرما و ویژگی های خاص صنعت مغفول مانده است. در این پژوهش، با توجه به نظرات خبرگان ومطالعات میدانی، لیستی از شاخص های قابل استفاده برای ارزیابی اکوسیستم کارآفرینی ایران در سطح منطقه ای تهیه شده و سپس با استفاده از روش پیشنهادی OECD، کیفیت این شاخص ها مورد ارزیابی قرار گرفته است و در ادامه، الگوریتمی برای انتخاب این شاخصها با توجه به محدودی های بودجه ای، علائق خاص کارفرما و ویژگی های خاص صنعت پیشنهاد شده است.