بررسی آمادگی در برابر بحران وبلایا در پرستاران بیمارستان های امام خمینی و تامین اجتماعی سقز

حوادث و بلایا به عنوان اتفاقاتی که خارج از کنترل انسان است سلامت جامعه را تحت تاثیر خود قرار می دهد. فقدان برنامه مقابله با حوادث و بلایا و عدم آمادگی در برابر آن می تواند مشکلات ناشی از بلایا را تشدید کند. پژوهش کنونی به منظور بررسی میزان آمادگی پرستاران در برابر حوادث و بلایا انجام شده است.
این مطالعه توصیفی در سال 1396 در 257 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های امام خمینی و تامین اجتماعی سقز که با روش سرشماری وارد مطالعه شده بودند انجام شد. جهت گردآوری داده ها از فرم جمعیت شناختی و پرسشنامه آمادگی پرستاران که شامل سه بخش دانش، نگرش و عملکرد بود استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار PASW و به کمک آزمون های آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس انجام شد. میزان معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
در این پژوهش 86 نفر پرستار مرد (5/33 %) و 171 نفر پرستار زن (5/66 %) با میانگین سنی 3/7 ± 9/33 سال شرکت داشتند. نتایج پژوهش نشان دادند که میانگین نمره دانش (9/11 ± 36)، نمره نگرش (02/11 ± 3/65)، نمره عملکرد (5/27 ± 9/51) و مجموع نمرات یا به عبارتی میزان آمادگی نمونه ها (3/31 ± 2/153) بود. نتایج آزمون هم چنین نشان داد که نمره دانش با متغیر سن همبستگی مستقیم و معنادار داشت (010/0=P) . هم چنین نمره نگرش با وضعیت تاهل (017/0=P) و نمره عملکرد با جنسیت (0103/0=P) و سابقه مدیریت (002/0=P) ارتباط معنادار داشت.
نتایج مطالعه حاکی از آمادگی متوسط به بالای پرستاران در برابر بحران و بلایا بود که با نمره مطلوب فاصله داشت. بنابراین نیاز به آموزش مستمر و مداوم آمادگی در برابر حوادث و بلایا، ایجاد فضای مناسب آموزشی و دادن انگیزه مناسب به پرستاران به منظور بهبود وضعیت آمادگی ایشان توصیه می شود.