بررسی ارتباط بین هایپرکایفوزیس با ابعاد سلامت روان (علائم جسمانی، اضطراب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) دختران جوان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین ناهنجاری وضعیتی هایپرکایفوزیس با سلامت روان دانش آموزان بود. بدین منظور، 50 دانش آموز دختر دارای ناهنجاری هایپرکایفوزیس و 50 دانش آموز سالم، به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. تشخیص و تعیین شدت ناهنجاری با استفاده از کایفومتر صورت گرفت. سپس، شرکت کنندگان پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ را تکمیل نمودند و پس از جمع آوری پرسش نامه ها، برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری هم بستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هایپرکایفوزیس با سلامت روان و خرده مقیاس های آن (اضطراب، کارکرد اجتماعی، علائم جسمانی و افسردگی) در دختران جوان تفاوت معنا داری وجود دارد. همچنین، مشاهده شد که قوز پشتی و ظاهر نامناسب ناحیه پشتی در افراد دارای هایپرکایفوزیس می تواند سلامت روانی دانش آموزان را درگیر کند. به طورکلی، می توان نتیجه گرفت که این ناهنجاری، علاوه بر این که به لحاظ جسمانی، مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد، از نظر روانی نیز سلامت فرد را به مخاطره می اندازد. بر این اساس، می توان با تشویق افراد دارای ناهنجاری به ورزش و تمرینات اصلاحی، زمینه بهبودی سلامت روان آن ها را فراهم نمود.