تاثیر توام تنش آبی و شوری بر عملکرد کمی و کیفی ذرت دانه ای رقم اس 260

به منظور بررسی اثر تنش آبی و شوری آب آبیاری برعملکرد کمی و کیفی ذرت دانه ای (سینگل کراس 260)، آزمایشی در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان شاهرود در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اصلی سه سطح آبیاری که شامل I1:50 درصد آبیاری کامل (شاهد)، I2: 75 و I3: 100 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک و فاکتور فرعی سه سطح شوری که شاملS1 : تیمار شوری 2 دسی زیمنس بر متر (شاهد)، S2 : تیمار شوری4 دسی زیمنس بر متر و S3 : تیمار شوری 6 دسی زیمنس بر متر بود.مقایسه میانگین تیمارهای آبیاری و شوری نشان داد که با کاهش میزان آب آبیاری و افزایش شوری آب آبیاری عملکرد، تعداد دانه در ردیف، بهره وری آب آبیاری، وزن خشک کل، پروتئین ساقه، برگ ،ریشه و دانه و با افزایش شوری آب آبیاری درصد وزن خشک ریشه، برگ، ساقه و گل آذین به طور معنی داری کاهش یافتند به طوری که بیشترین عملکرد دانه و بهره وری آب را از نظر تنش آبی به ترتیب با 31/25 گرم بر بوته و 91/1 کیلو گرم بر متر مکعب در تیمار (I1) و کمترین آنها را به ترتیب با 38/16 گرم بر بوته و 48/1 کیلو گرم بر هکتار در تیمار (I3)مشاهده شد. همچنین بیشترین عملکرد دانه و بهره وری آب را از نظر تنش شوری به ترتیب با 42/41 گرم بر بوته و 46/2 کیلو گرم بر متر مکعب در تیمار (S1) و کمترین آنها را به ترتیب با 0 گرم بر بوته و69/0کیلو گرم بر متر مکعب در تیمار (S3) به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که برای تولید دانه ذرت با عملکرد و کار آیی مصرف آب بالا، تیمار 75 (I2) درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک به همراه تنش شوری 2(S1) دسی زیمنس بر مترگزینه مناسب است.