بررسی آزمایشگاهی اثر نفوذپذیری و طول سری آبشکن ها بر ابعاد چاله آبشستگی در شرایط غیر مستغرق در قوس 90 درجه ملایم

تغییرات رودخانه ای به صورت فرسایش و رسوب گذاری متناوب در بستر، تخریب و تعریض دیواره ها و سواحل، جابجایی الگوی مارپیچی و راستای جریان،تغییر شکل رودخانه (شریانی- مارپیچی- مستقیم)،میان بی و یا انحراف مسیر رخمی دهد. یکی از روش های متداول ساماندهی و کنترل فرسایش کناری در قوس رودخانه ها، استفاده از آبشکن می باشد. در تحقیق حاضر به بررسی سه نفوذپذیری 0، 33 و 64 درصد و سه طول موثر 5/10، 14 و 5/17سانتی متر معادل 15/0، 2/0 و 25/0 عرض فلوم با چهار عدد فرود 21/0، 23/0، 26/0 و 28/0 بر ابعاد چاله آبشستگی در قوس 90 درجه ملایم پرداخته شده است. نتایج نشان داد که با افزایش نفوذپذیری در هر سه طول موثر آبشکن ها، ابعاد چاله آبشستگی در عدد فرود ثابت جریانکاهش می یابد، به طوری که در آبشکن با طول موثر 14 سانتی متر با افزایش نفوذپذیری به میزان 33 درصد نسبت به حالت 0 درصد (نفوذتاپذیر)، حداکثر عمق، طول و عرض چاله آبشستگی در عدد فرود 28/0 به ترتیب به میزان 8/59، 9/47 و 6/38 درصد کاهش می یابد و همچنین با افزایش نفوذپذیری به میزان 64 درصد نسبت به حالت 0 درصد (نفوذتاپذیر)، نسبت مزبور به ترتیب به میزان 9/82، 0/66 و 5/47 درصد کاهش می یابد. در هر سه حالت نفوذپذیری، با افزایش طول موثر آبشکن، ابعاد چاله آبشستگی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد، به طوری که، بیشترین و کمترین ابعاد چاله آبشستگی مربوط به آبشکن با طول موثر 5/17 و 5/10 می باشد. همچنین، با افزایش عدد فرود میزان آبشستگی افزایش یافته و بیشترین مقدار آبشستگی، در ناحیه انتهایی قوس خارجی به وقوع پیوسته است.