جداسازی کلامیدیا از میش ها و بزهای ماده در ایران

کلامیدیا آبورتوس، عامل سقط جنین انزئوتیک در نشخوار کنندگان کوچک، باعث سقط جنین در 3-2 هفته آخر آبستنی می شود. تشخیص سقط جنین انزئوتیک با جداسازی جرم یا تشخیص اسیدنوکلئیک آن از مواد سقطی یا ترشحات واژن دامی که به تازگی سقط کرده است امکان پذیر می باشد. جداسازی اجرام کلامیدیایی در کشت سلول، روش استاندارد طلایی است، بنابراین در مطالعه حاضر، جهت تعیین میزان حقیقی آلودگی به این باکتری از این روش استفاده شد. بیست و هشت نمونه سواب واژن و ملتحمه از ماده بز ها و میش هایی که به تازگی سقط کرده بودند، تهیه شد. نمونه ها به سلول های McCoy تلقیح شدند و سلول ها فیکس و با گیمسا رنگ آمیزی شدند. سلول های رنگ شده پس از مونته شدن بر روی لام، با استفاده از میکروسکوپ نوری جهت جست و جوی گنجیدگی های کلامیدیایی، مورد بررسی قرار گرفتند. کلامیدیااز 4 نمونه ملتحمه و 3 نمونه واژن جداسازی شد. کشت های منفی دو مرتبه پاساژ داده می شدند. جداسازی کلامیدیا از کشت سلول، هم چنان به عنوان قابل اعتمادترین روش مورد توجه بوده و برای تشخیص جرم زنده، ضرورت دارد. در مطالعه حاضر، جدا شدن این باکتری از گله های مورد بررسی، ضرورت بیشتر توجه به کلامیدیا در کنار سایر اجرام دخیل در سقط جنین را نشان می دهد.