مقایسه ی دو روش استئوتومی اینترنال و اکسترنال در ایجاد ادم و اکیموز پری اربیتال پس از جراحی راینوپلاستی

بروز ادم و اکیموز پس از جراحی راینوپلاستی یکی از مشکلات جراحی می باشد و به نظر می رسد تکنیک استئوتومی در میزان ادم و اکیموز بعد از عمل تاثیرگذار باشد. تحقیق حاضر با هدف مقایسه ی دو روش جراحی در ایجاد ادم و اکیموز پری اربیتال پس از راینوپلاستی در میان مراجعه کنندگان به درمانگاه فک و صورت بیمارستان ایت الله کاشانی اصفهان در سال 95 انجام شد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی 20 بیمار جهت راینوپلاستی باز اولیه انتخاب و به صورت تصادفی در سمت راست با استئوتومی اینترنال و در سمت چپ با استئوتومی اکسترنال جراحی شدند. درجات ادم و اکیموز اطراف چشم در روز های 1 ، 3 و7 بعد از عمل محاسبه و با آزمون t-test مورد مقایسه قرار گرفت.
میزان ادم، یک روز بعد از عمل بین دو روش معنی دار نبوده ولی تفاوت معنی داری بین دو روش در روزهای سوم(0001/ 0=p) و هفتم (05/ 0=P) بعد از عمل وجود داشته ،به طوریکه در روش اینترنال بیشتر از اکسترنال بود.تفاوت درجات اکیموز بیماران، 3 روز بعد از عمل بین دو روش معنی دار نبوده (05/ 0(02/ 0=p) و هفتم (05/ 0=P) به دست آمد، به طوریکه درجات اکیموز در روش اینترنال بیشتر از اکسترنال بود.

نتیجه گیری

به نظر می رسد به دلیل مشاهده ی درجات ادم و اکیموز کمتر در روش استئوتومی اکسترنال و آسان تر بودن آن در مقایسه با روش اینترنال، استفاده از این روش در جراحی های پلاستیک بینی برای کاهش ادم و اکیموز ارجح است.