پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان رشته علوم تجربی سال آخر دبیرستان های دوره‏ی دوم متوسطه دخترانه و پسرانه دولتی تهران در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می دادند که 560 دانش آموز دختر و پسر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظورجمع آوری داده ها از مقیاس خودپنداشت تحصیلی، مقیاس درونی بودن افراد قدرتمند و شانس و از نمره معدل به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون درSPSS21 استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم معناداری (01/0>P) وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریبا 23 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری درونی به صورت مثبت قابل پیش‏بینی است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که با افزایش خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری درونی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان افزوده می شود. به عبارت دیگر خودپنداشت تحصیلی و مسندمهارگری از متغیرهای مهم در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است.