ارزیابی دسترسی سالمندان دارای ناتوانی های جسمی حرکتی به امکانات لازم در فضاهای شهری، نمونهٔ موردی خیابان چهارباغ عباسی اصفهان

هدف این پژوهش استخراج شاخص های کیفیت دسترسی در شهر دوستدار سالمند برای سالمندان دارای ناتوانی های جسمی حرکتی و ارزیابی آن در خیابان چهارباغ عباسی اصفهان است.
این پژوهش ازنظر روش توصیفی تحلیلی بود. برای جمع آوری اطلاعات در آن از مطالعه های کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. ابتدا به استخراج شاخص های ممهم تر مرتبط با کیفیت دسترسی پرداخت. برای سنجش برخی از شاخص ها، تعداد 100 پرسشنامه استفاده و بعضی شاخص ها نیز براساس روابط تعریف شدهٔ نگارندگان و استانداردها سنجش شد. درنهایت با استفاده از نرم افزار SPSS سنجش میزان مطلوب بودن تمامی شاخص ها انجام شد.
دسترسی به سرویس های بهداشتی با 82درصد مطلوب بودن، دسترسی به فضاهای استراحت و نشستن با 78درصد و نداشتن موانع عبوری در مسیرهای پیاده رو با 82درصد، شاخص های مطلوب تر شناخته شدند. محل های عبور عابران پیاده با 13درصد مطلوب بودن، ورودی ساختمان ها ازنظر رمپ و پلهٔ استاندارد با 31درصد و همچنین عبور و پارک وسایل نقلیه در مسیرهای پیاده رو با 32درصد، شاخص های ضعیف تر در این خیابان بودند.
باوجود مشکل هایی همچون وجود وسایل نقلیهٔ موتوری در پیاده روها که با کیفیت هایی مانند راحتی، آسایش سالمندان در ارتباط بوده، به نظر می رسد بررسی این کیفیت ها امری ضروری است؛ زیرا هر کدام از این کیفیت ها در فضاهای شهری راه را برای رسیدن به شهر دوستدار سالمند هموار می کند.