تاثیر آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری و سازگاری اجتماعی، عاطفی دانش آموزان دارای اختلالات هیجانی و رفتاری

هوش هیجانی مجموعه ای از قابلیت های غیرشناختی است که توانایی فرد را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزایش می دهد، لذا هدف اصلی پژوهش حاضر، تاثیر آموزش هوش هیجانی بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان پسر با اختلالات هیجانی و رفتاری شهرستان دزفول بود.
پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر بین سنین 11 تا 14 ساله بود که به مرکز درمانی شفای دزفول مراجعه کرده بودند. از بین آن ها تعداد 32 نفر (16 نفر گروه کنترل و 16 نفر گروه آزمایش) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مقیاس سازگاری دانش آموزان دبیرستانی، و آزمون پرخاشگری استفاده شد. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد سپس گروه آزمایش به مدت 16 جلسهٔ 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند.
داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره و یک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش هوش هیجانی باعث افزایش سازگاری (0٫001 با استفاده از آموزش هوش هیجانی به دانش آموزانی که دارای اختلال هیجانی، رفتاری هستند می توان سازگاری آن ها را افزایش، پرخاشگری آن ها را کاهش داد و در نهایت موجب افزایش کیفیت زندگی آن ها در تعامل با خانواده و اجتماع شد. در واقع این پژوهش هماهنگ با پژوهش هایی است که نشان می دهد، هوش هیجانی عاملی تاثیر گذار و تعیین کننده در موقعیت های زندگی واقعی مانند موفقیت در مدرسه و تحصیل، موفقیت در شغل و روابط بین شخصی است.