تاثیر توان بخشی حرکتی مجازی بر تعادل و تحرک بیماران آسیب مغزی اکتسابی

در سال های اخیر بازی های حرکتی مجازی همچون Wii توجه محققان و متخصصان بالینی در درمان بیماران مبتلا به مشکلات حرکتی را به خود جلب کرده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر توان بخشی مجازی حرکتی (Wii) بر تعادل و تحرک بیماران آسیب مغزی اکتسابی بود.
مطالعه از نوع شبه تجربی بود. 30 بیمار آسیب مغزی اکتسابی که در برنامهٔ توان بخشی حضور داشتند به صورت غیرتصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و واقعیت مجازی (15 نفر) تقسیم شدند. در مرحلهٔ مداخله، گروه کنترل 15 جلسهٔ 60 دقیقه ای فیزیوتراپی معمولی و گروه واقعیت مجازی نیز 15 جلسهٔ 60 دقیقه ای که شامل 40 دقیقه فیزیوتراپی معمولی و 20 دقیقه بازی Wii بود را سه بار در هفته اجرا کردند. برای ارزیابی تعادل و تحرک مقیاس تعادل برگ، شاخص گام برداری پویا، آزمون دسترسی کارکردی و آزمون برخاستن و رفتن زمان دار اجرا شد. از آزمون t مستقل و وابسته برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معنا داری 0٫05 و نرم افزار SPSS نسخهٔ 22 استفاده شد.
نتایج نشان داد که بعد از مداخله در مقیاس تعادل برگ، شاخص گام برداری پویا و آزمون برخاستن و رفتن زمان دار تفاوت معنا داری بین دو گروه وجود نداشت اما در آزمون دسترسی کارکردی عملکرد گروه کنترل بعد از مداخله، به طور معنا داری بهتر از گروه واقعیت مجازی بود (0٫001 در ارتباط با مقیاس تعادل برگ و شاخص گام برداری پویا، اثرات استفاده از بازی Wii همراه با توان بخشی سنتی، مشابه با جلسات فیزیوتراپی سنتی اختصاصی بود. همچنین باید خطرات احتمالی مرتبط با اکتساب حرکات جبرانی را نیز خاطر نشان ساخت که ناشی از پویایی واقعیت مجازی است (آزمون دسترسی کارکردی و برخاستن و رفتن زمان دار).