به کار گیری تصاویر ویدئویی و تارگتهای کد دار در مدلسازی اعضاء بدن با استفاده از تصاویر نیمرخ

یکی از راه های جبران نقص عضو در بدن انسان، استفاده از اجزاء مصنوعی می باشد که اندازه گیری در فرایند ساخت آنها نقش مهمی دارد. اندازه گیری های دستی و سنتی دارای ضعف های زیادی مثل زمان بر بودن، تماسی بودن و دقت پایین می باشند. از آن جایی که اجزاء بدن انسان دارای سطح هموژن و بدون بافت می باشند برای مدل سازی از روشی باید استفاده شود که ترجیحا نیازی به ایجاد بافت و نقاط نشانه دار بر روی بدن نداشته و قابلیت مدل سازی سطوح بدون بافت را داشته باشد . در این راستا، به دلیل پایداری روش های استخراج از نیمرخ شکل در مواجه شدن با سطوح بدون بافت، این روش به عنوان روش پیشنهادی برای مدل سازی اجزاء بدن در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. این روش دارای صحت بالایی می باشد و امکان تناظریابی اشتباه در اثر تغییر زاویه تصویربرداری و مناطق پنهان در آن وجود ندارد. ضعفی که این روش دارد این است که برای داشتن یک مدل کامل می بایستی تعداد دوربین ها زیاد باشد تا امکان برداشت جزئیات عارضه فراهم آید. بدیهی است این امر ضمن برخورداری از محدودیت جا نمایی دوربین ها، موجب افزایش هزینه نیز خواهد شد. بنابراین برای رفع این نقص در این مقاله به جای تصویربرداری از چند ایستگاه محدود به اخذ ویدئو با قابلیت ضبط 30 فریم در ثانیه پرداخته شده است. در این مقاله برای جبران مشکل افزایش زمان توجیه تصاویر با وبدئو از تارگتهای کد دار استفاده شد تا توجیه تصاویر به صورت اتوماتیک قابل انجام باشد. نتایج تحقیق و ارزیابی چند پروژه آزمایشگاهی نشان داد که با ساختار پیشنهاد شده در این مقاله علاوه بر تامین دقت های در حد میلیمتر که برآورد کننده نیاز غالب پروژه های ساخت اعضاء مصنوعی می باشد، روند کار بسیار سهل بوده و قابلیت به کار گیری در پروژه های اجرایی را دارا می باشد.