انتخاب سایت های بهینه برای توسعه و پرورش میگو و ماهی به کمک GIS و سنجش از دور (مطالعه موردی: استان هرمزگان)

انتخاب مکان بهینه یکی از مهم ترین مباحث در آبزی پروری است و نیازمند این است که پایدار و با بهترین رهنمودهای عملی سازگاری داشته باشد. به همین منظور، نواحی ساحلی در استان هرمزگان به عنوان یک منطقه دارای پتانسیل جهت توسعه آبزی پروری بررسی گردید. پژوهش حاضر به هدف انتخاب یک مکان بهینه برای گسترش شیلات و آبزی پروری به طور کلی از دیدگاه معیارهای اجتماعی-اقتصادی، بیولوژیکی و محیط زیستی، با استفاده از رویکرد فازی تاکید دارد. به این ترتیب، بعد از جمع آوری داده های مورد نیاز، آماده سازی لایه های موردنظر انجام شد. سپس با توابع عضویت فازی استانداردسازی شدند. لایه های استاندارد شده فازی با استفاده از عملگرهای فازی در محیط نرم افزار Arc Map با هم تلفیق شدند. نهایتا نتایج به صورت نقشه پهنه بندی تهیه شد. در این روش 88/4005 کیلومترمربع از منطقه به عبارتی 14% از کل منطقه در طبقه خیلی مناسب قراردارند. نتایج به دست آمده از تحقیق گویای این واقعیت است که استان هرمزگان از توان بالقوه بالایی جهت توسعه مزارع پرورش آبزیان برخوردار است. همچنین این نتایج نشان دادند که مناطق مرکزی سواحل استان از توانایی بالقوه بالاتری نسبت به دیگر مناطق استان جهت احداث مزارع پرورش آبزیان برخوردار می باشند.